Circus Maximus en de roof van de Sabijnse maagden

Het Circus Maximus bevindt zich in het dal tussen de Palatijn en de Aventijn, op de plaats waar in de 8e eeuw v.C. de roof van de Sabijnse maagden plaatsvond.

Het was een paardenrenbaan, waar soms ook spelen werden georganiseerd. Ze was oorspronkelijk 500 m lang, maar na de grote brand van Rome, die in 64 op deze plaats was ontstaan, werd ze uitgebreid tot 600 m lengte en 180 m breedte; daarmee werd ze de grootste paardenrenbaan van de oudheid, met plaats voor 200 000 en later zelfs 350 000 toeschouwers.

Langs de kant van de Palatijn bevonden zich de keizerlijke loges. In het noordwesten stonden de paardenstallen. Rondom waren er kramen, winkels, kroegen en bordelen (een van de tempels op Piazza della Bocca della Verità was gewijd aan Maria van Egypte, de patrones van de hoeren).

Wedstrijden bestonden uit 7 ronden rondom de spina (de centrale as van de renbaan); het aantal afgelegde ronden werd aangegeven met bronzen dolfijnen. Er konden maximaal 12 spannen deelnemen (het aantal starthokken), verdeeld over 4 teams (blauw, groen, rood en wit). Er waren weinig of geen regels.

Er werden weddenschappen afgesloten en prijzen verloot onder de toeschouwers. De winnaars waren heel populair, maar er vielen veel doden tijdens de wedstrijden (kijk maar eens naar de beroemde wagenrenscène in de film Ben Hur). De bekendste deelnemer ooit was keizer Nero.

De laatste wagenrennen werden gehouden in 549.